Een poosje geleden ben ik met water soluble paper bezig geweest. Ik had twee vellen in stukken gescheurd, deze op een batik stempel gelegd, en toen alles nat gemaakt. Naar een idee uit het boek van Maggie Grey. Deze week kwam ik het tegen en besloot om het restantje van de Walnut Inkt erop te gebruiken. Als eerste proef is dit werkje totaal mislukt, het is keihard geworden en ik zou het niet wagen om hier met de naaimachine over heen te gaan. Ik denk dat ik heel wat naalden zal breken. Twee vellen papier is dus echt te dik. Omdat ik wat nieuwe batikstempels heb, wil ik het graag nog eens over gaan doen maar nu zo, dat het ook bruikbaar is hierna. Ik vind het ook ontzettend knap hoe Maggie het iedere keer in haar werk integreert. Ik vind het heel erg leuk om te doen, het ziet er ook leuk uit wanneer het eindelijk droog is, maar daarna denk ik: wat moet ik er nu mee? Het is zo moeilijk om er één geheel van te maken. Ik zal heel blij zijn als eindelijk het werk voor de tentoonstelling af is. Ik heb me voorgenomen om hierna iedere week eens een nieuwe techniek te gaan proberen, misschien uit het boek van Beryl Taylor of zo.
A while ago I worked with water soluble paper. I had torn two slices of paper into pieces, put these on a batik stamp and wetted it. After an idea from the book by Maggie Grey. This week I came across it and decided to use the rest of the Walnut ink on it. As a first try it is completely failed, it became diehard and I shouldn’t dare to use my sewing machine on it. I think I will break a lot of needles on it. Two slices of paper are really to tick. Because I have some new batik stamps, I want to try it again, but this time good, so I can use it afterwards. I find it very smart how Maggie integrates it in her work. I like to try it, it looks nice when it’s dry, but then I wonder what should I do with it? It is so difficult to make a whole piece out of it. I shall be so glad when the work for the exhibition finally is done. I promised myself to try a new technique each week, after the exhibition, maybe from the book by Beryl Taylor.
A while ago I worked with water soluble paper. I had torn two slices of paper into pieces, put these on a batik stamp and wetted it. After an idea from the book by Maggie Grey. This week I came across it and decided to use the rest of the Walnut ink on it. As a first try it is completely failed, it became diehard and I shouldn’t dare to use my sewing machine on it. I think I will break a lot of needles on it. Two slices of paper are really to tick. Because I have some new batik stamps, I want to try it again, but this time good, so I can use it afterwards. I find it very smart how Maggie integrates it in her work. I like to try it, it looks nice when it’s dry, but then I wonder what should I do with it? It is so difficult to make a whole piece out of it. I shall be so glad when the work for the exhibition finally is done. I promised myself to try a new technique each week, after the exhibition, maybe from the book by Beryl Taylor.
2 opmerkingen:
it looks interesting.I will be good to see what you do wth them.
If it is too thick to use as a single piece perhaps you could rewet it and pull off pieces and just use them as textural pieces that be incorporated on other things. Just guessing here as it is a technique that is still on my "to do" list! Debbi B
Een reactie posten